Uffelte

Er is een kleine week voorbij gegaan waarin Kees gewerkt heeft en ik bij de caravan geklust heb. Vanwege de hitte een Tropenrooster: 's ochtends vroeg werken en 's middags zoveel mogelijk zwemmen. Ook vanwege de hitte bivakkeren we nog in Leiderdorp, in de veronderstelling dat het daar koeler is dan in de stacaravan. Beetje kamperen in ons eigen huis, nu het nog kan.... Gelukkig is Pommetje als vanouds gewoon weer bij huis te vinden. Maar nu dus terug in Uffelte, overdag dan. Tegen etenstijd rijden we steeds terug naar Scheerwolde waar we warm eten en slapen. De vloerverwarming ligt in een mooi rood, kunstzinnig patroon op de bodem van de woonkamer. Ook voor zaterdag hebben we een aanhanger te leen gevraagd bij het bouwbedrijf. Dit keer krijgen we een wel heel lange (5m.!) mee. Kees timmert vrijdag in de moordende hitte (35gr, C.) de laatste latten van de balken en dit afval brengen we zaterdag als de temperatuur gelukkig flink gezakt is naar de gemeentewerf bij Havelte....

Wie had dat gedacht: Uffelte heeft een heus strandje! Op ongeveer 1 km afstand van ons huis aan de andere kant van de Drentse Hoofdvaart, aan een zandpad (Reestweg) bij de Oude Vaart. Waarschijnlijk alleen bekend bij en vooral gebruikt door de lokale bevolking. Heerlijk na een ochtend werken in de nog steeds oplopende warmte! Kees heeft vanochtend twee ladingen afval weggebracht naar de werf bij Havelte. Stukken hardboard, rollen tapijt, houtwerk; in totaal 640 kilo. We konden een grote aanhanger van het bouwbedrijf lenen wat superhandig was. Terwijl Kees laadt, rijdt en lost begin ik in de zandbak die de moestuin nu is, te graven om een voorlopige vijver aan te leggen. We hopen wat planten en wellicht zelfs wat salamandertjes levend uit Leiderdorp mee te nemen en volgend weekend moeten ze uiterlijk verhuisd worden, dus móet er nu gegraven worden. Een rest-stuk vijverfolie had ik met een vooruitziende blik al in Leiderdorp gekocht.Voor het vullen gebruik ik water uit de...

Het weer blijft onveranderd warm en overwegend zonnig. Het grasveld aan de Vlasbergen is inmiddels veranderd in een gele woestijn, maar door het sproeien staan de floxen er vandaag zowaar wat fleuriger bij. Er moeten ook nog wat stekken de grond is, dus dat wordt de komende dagen gieten en nog eens gieten. Kees gaat verder door met het sloopwerk in de twee kleine slaapkamertjes en kiepert alle rotzooi door het raam. Een gevaarlijke hoop latten en platen met spijkers, heel veel spijkers. Jammer genoeg zijn de overvolle containers nog steeds niet opgehaald dus het blijft even zo liggen. Na de middag ga ik een rondje fietsen. In Diever moet ik een paar dingen op het gemeentehuis regelen: de afvalpas van de vorige bewoonster was kwijtgeraakt dus we moeten een nieuwe, we willen t.z.t. een andere sticker op de brievenbus en ik hoop een plaatselijk krantje te vinden. Alle drie missies slagen en zo fiets ik door naar het natuurcentrum voor een paar dingetjes en dan door naar Dwingeloo wa...

Vandaag geen spectaculaire nieuwe dingen. Kees gaat verder met slopen, de bouwvakkers gaan verder met de aanleg van de nieuwe vloer en ik rommel er een beetje tussendoor. Wel nieuw uitgeprobeerd: de pomp voor de bron die we in de tuin hebben. Twintig tot vijfentwintig meter diep gaat het gat de grond in en er hoort een respectabele hoeveelheid waterslangen en snoer bij de pomp. Maar het lukt ons niet het water op te pompen dus roepen we maar weer de hulp in van Geert Willems (neef van vorige bewoonster die ons al eerder de werking uitgelegd had); hij heeft de pomp vorig jaar nog gebruikt. Ook hij zit een tijdje te proberen en het apparaat bij te vullen (de lucht moet uit de slangen) en jawel uiteindelijk komt er eerst bruin, vervolgens schoon water naar boven! Het sputtert alleen nog wel wat en de druk is niet bepaald hoog; volgens buurman Klaas die langs loopt en die zelf ook een pomp heeft, heeft dat toch nog steeds te maken met lucht in de pijpen.

Na een 'rustdag' - 16 juli: 88e verjaardag van mama - tijd om de handen uit de mouwen te steken in Uffelte. Al zijn die mouwen in deze periode wel erg kort: wat een warmte steeds! Als we in Vlasbergen aankomen blijkt de woonkamer veranderd te zijn in één grote zandbak en zijn twee jongens bezig het overtollige zand in kruiwagens te scheppen en weg te rijden. Al dat zand zorgt voor een enorme verstuiving dus ook in de keuken, hal en bijkeuken ligt het millimeters dik op het aanrecht, de vloer en de dozen die we er al even neergezet hadden. Wij hebben het plan opgevat zelf de bovenverdieping aan te pakken. In eerste instantie kijken of we één slaapkamer af kunnen krijgen en de rest op de langere termijn in orde maken. Dat kost eerst een tijdje goed bestuderen van de constructie, het dak (is het geïsoleerd, zo ja hoe?), de balken en de vloer. Doordat de schoorsteen is weggehaald is sowieso al een deel van de kartonnen 'muren' en een deurpost van de kleine slaapkamertjes...

Je weet dat het veel werk is en toch is het nog weer meer werk dan je verwacht. Wat een dozen, wat een meubels, wat een spullen, wat een rommel..... Hoe goed je het ook voorbereidt, aan het eind blijft er toch weer die rest-rommel die niet in een doos past of die je nog tot het laatst toe nodig had. We starten op 15 juli om 8 uur (wij al om 6 uur) met stralend weer en krijgen in Leiderdorp hulp van John van Laar, Ymte Jan en Wieger. Kees houdt zich voornamelijk bezig met het goed inpakken in de vrachtwagen en ik zorg in het huis dat alles verhuisklaar is, dat ook de Volvo ingepakt wordt en dat er op zijn tijd wat te eten en te drinken klaar staat. Na ruim drie uur pakken is de vrachtwagen zo goed als vol en het huis zo goed als leeg. Wel met knap pas- en meetwerk van Kees. De laatste spullen kunnen een volgende keer met de auto mee. Kees rijdt met Ymte Jan in de vrachtwagen vervolgens om 11.30 weg en Wieger en ik volgen om 12.00 uur na nog even de buren te hebben gesproken. Ma...

In de tuin van Uffelte hadden we al veel moois ontdekt, maar tot nu toe geen vlinderstruik. Dus toen ik tussen de tegels bij de voortuin in Leiderdorp een forse stek van genoemde struik ontdekte, deze er ijverig uit gespit en opgepot met de bedoeling om die mee te verhuizen naar Drenthe. Maar ach, het zag er na een uurtje troosteloos uit: alle blaadjes slap en futloos. Nu gebeurt dat wel vaker met stekken, maar dat zegt niet zoveel. Meestal staan de blaadjes na een nacht toch weer vrolijk overeind. Zo niet bij deze vlinderstruik, dag na dag hingen de blaadjes nog even slap naar beneden, ondanks de vele gieters water die ik erover goot. Was ik soms bezig hem te verdrinken? Maar kijk: na ruim een week begonnen van één takje een paar blaadjes het voorzichtig te proberen. Voorlopig alleen 's avonds, overdag in de zon hingen ze weer even slap als tevoren. Na deze blaadjes volgde een hele tak waarvan de bladeren weer leven begonnen te vertonen. Het duurde zeker nog een week voor o...

Maandag 2 juli 2018 Vandaag is het zover: Vlasbergen 3 in Uffelte zal om 10 uur aan ons overgedragen worden bij notaris Lever in Meppel. Voordat het zover is bekijken we het huis met de vorige bewoners en de makelaar, nemen de meterstanden op en maken foto's van de laatste keer dat mevrouw van Dijk de sleutel in het slot van de deur steekt.  En nog meer foto's van haar met de dochters en onszelf met het nieuwe huis, en...ja we fotograferen er wat op los tegenwoordig..... De overdracht in Meppel is gauw gepiept en met een half uur staan we weer buiten met de sleutels van het huis. We rijden in een iets rustiger tempo terug dan heen toen we achter de BMW van de makelaar aan moesten racen (".....Ik doe mijn uiterste best om te zorgen dat jullie achter me kunnen blijven....") Tja wat doe je zo'n eerste paar uur in een nieuw huis: beetje rondsnuffelen in de tuin, rond het huis, in het huis, van boven naar beneden en omgekeerd. E r staat rabarber te verdrogen ...