Meikevers

We hebben ze nog nooit in zulke grote aantallen gezien: meikevers. Tijdens het spitten waren al wel de enorme larven, engerlingen, in de grond opgevallen. Met het warme weer in mei komen ze blijkbaar boven en gaan massaal op de vleugels.
We volgen ze de hele maand met veel plezier. Overdag als grote vliegende gevaarten die niet altijd even handig landen en dan waggelend hun weg moeten zoeken naar - liefst - de schaduwzijde van blaadjes etc. In de schemering is het helemaal een drukte van belang en rond de walnotenboom is het gesnor en getik tegen de blaadjes niet te missen. Ook binnen kun je nog regelmatig één horen vliegen die dan - tok- tegen het raam knalt, soms meerdere keren, en dan weer verder snort.
Dat het geen briljante vliegers zijn bewijst ook het grote aantal dodelijke slachtoffers op het fietspad naast de rijksweg waar ik wekelijks wel een keer langsloop op weg naar de bushalte. Het pad is geplaveid met verkreukelde meikevers. Ook vinden we regelmatig resten van kevers waarvan alleen de kop en de schildjes nog over zijn. De rest is als lekker hapje verdwenen in....ja in wiens maag eigenlijk?



Op de camping in Dwingeloo (Pinksteren 2019) kunnen we mooi één exemplaar volgen dat we op een paaltje naast onze tent hebben gezet. Het insect beklimt het paaltje van boven naar onder en weer terug om uiteindelijk terecht te komen - hoe, dat hebben we net even gemist - op een volgend paaltje waar wij een stukje courgette hebben neergelegd. Dat gaat er wel in blijkbaar, hij is er niet meer weg te slaan! Uiteindelijk landt er op een gegeven moment zelfs een tweede kever.
In juni lijkt het aantal gevonden dode kevers het aantal levende te overtreffen. Taak volbracht, mogen we hopen!